Mity i fakty o kotach

Od wielu lat, wciąż powtarzane są nieprawdziwe informacje dotyczące kotów. Niestety, często chętnie przekazujemy dalej wszystko, co usłyszymy, zamiast sprawdzić, gdzie leży prawda. Te mity dotyczą nie tylko zachowania kotów, ale również sposobu ich odżywiania. W rezultacie, nieświadomie możemy krzywdzić naszych pupili i ich miłość do ludzi. W tym artykule postaramy się przedstawić szereg wiecznie żywych mitów, ale także zaskakujące fakty.

Fakty o kotach

Świat zwierząt, pomimo prowadzonych badań, wciąż pozostaje dla nas w dużej mierze tajemniczy i niezrozumiały. Istnieje wiele ciekawych informacji o kotach, które są często nieznane nawet dla ich właścicieli, choć ci zamieszkują z tymi uroczymi futrzakami na co dzień. Oto fascynujące fakty o kotach, które warto poznać, nawet jeśli nie masz kota w domu.

Poznaj petsitterów animalhotels
Znajdź i zarezerwuj opiekuna dla pupila w Twojej okolicy

Kot potrafi wyczuć chorobę

Koty mają niezwykle wyczulone zmysły, które pozwalają im wyczuwać subtelne zmiany w otoczeniu i zachowaniu ludzi. Istnieją przypadki, w których kot kładzie się na ciele człowieka w miejscach dotkniętych chorobą, co może być jednym ze znaków ich zdolności do wyczuwania choroby. Co ciekawe, koty są także w stanie odczuć nasz zapach i zauważyć, czy coś jest nie tak z naszym samopoczuciem. Jeśli poczują, że jesteśmy słabsi lub chore, będą dążyły do spędzania więcej czasu z nami i być bliżej nas.

Nie ma w tym jednak żadnej magii, ponieważ zmiany w zapachu chorego i temperaturze ciała są naturalnymi reakcjami organizmu na chorobę. Również sposób, w jaki zachowujemy się i reagujemy podczas choroby, może różnić się od naszego zwykłego zachowania. Koty potrafią wyczuć chorobę, a także są bardzo czujne na wszelkie subtelne zmiany.

Kot nie może jeść roślin

Rośliny nie powinny być traktowane jako element diety czy źródło składników odżywczych. Jednakże koty mogą korzystać z roślin w określonych sytuacjach i w niewielkich ilościach, głównie w przetworzonej formie. Oto kilka przykładów:

  1. Kule włosowe: Wyciągi roślinne, takie jak z trawy kociej, mogą pomóc kotom w usuwaniu kul włosowych. Te kule tworzą się w wyniku gromadzenia się połkniętej sierści. Rośliny o włóknistych liściach, które kot może żuć i spożywać w kontroli, mogą pomóc w pobudzeniu perystaltyki jelit i wydaleniu kuli włosowej.
  2. Problemy z układem pokarmowym: Niektóre zioła, takie jak mięta czy rumianek, mogą mieć korzystny wpływ na układ pokarmowy kotów. Mogą wspomagać proces trawienia, łagodzić ból brzucha, redukować wzdęcia i zapobiegać niestrawności. Zioła te są czasem stosowane jako naturalne środki wspomagające trawienie u kotów.
  3. Pilobezoary: Pilobezoary to gromadzenie się zlepionej sierści w przewodzie pokarmowym kotów. W niektórych przypadkach, niewielkie ilości roślin, takich jak marchewka czy dynia, mogą pomóc w pobudzeniu perystaltyki jelitowej i wydaleniu pilobezoarów. Jednak ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem w celu odpowiedniego dawkowania i doboru roślin w takich przypadkach.
  4. Zaparcia i pewne stany chorobowe: Niewielkie ilości przetworzonych warzyw mogą być stosowane jako pomocnicze środki w przypadku zaparć u kotów. Na przykład, dodanie niewielkiej ilości puree z dyni do diety kota może pomóc w zmiękczeniu stolca i ułatwieniu wypróżnień. Również w niektórych stanach chorobowych, weterynarze mogą zalecić stosowanie specjalnych diet, które mogą zawierać pewne rośliny w celu poprawy zdrowia kota.

Kot nie czuje słodkiego smaku

Na kocim języku brakuje receptorów smaku słodkiego, dlatego czekolada i inne słodycze nie są dla kotów kuszące pod względem smaku, chociaż czasami mogą ich skosztować. Koty wykorzystują swoje receptory smakowe przede wszystkim do rozpoznawania smaku gorzkiego, kwaśnego i słonego. Receptory smaku u kotów są nieco inne niż u ludzi, co wpływa na ich preferencje smakowe i sposób odbierania różnych substancji.

Brak receptorów smaku słodkiego u kotów wynika z ewolucyjnych adaptacji ich diety mięsnej. Koty są drapieżnikami i ich dieta naturalnie składa się głównie z mięsa. Ich organizm nie jest dostosowany do przetwarzania i trawienia cukrów w takim stopniu, jak u ludzi czy innych gatunków, które spożywają więcej pokarmów roślinnych.

Receptory smakowe kotów są bardziej wrażliwe na smaki gorzkie, które często kojarzą się z substancjami toksycznymi w naturze. To jest również powód, dla którego niektóre koty mogą wykazywać pewną niechęć do niektórych leków lub substancji, które mają gorzki smak.

Kot był mitycznym symbolem boskości w starożytnym Egipcie

W starożytnym Egipcie koty były uważane za istoty o szczególnym znaczeniu i były czczone przez ludzi. Wielu Egipcjan traktowało koty jako ważne zwierzęta towarzyszące w ich domach. Kiedy zmarł kocur rodzinny, członkowie rodziny wygolili sobie brwi jako znak żałoby.

W Egipcie starożytnym zabijanie kotów było nielegalne i surowo karane. Jednym z powodów tego zakazu było przekonanie, że koty pełniły ważną rolę w kontroli populacji szczurów. Szczury były szkodnikami, które zagrażały plonom i magazynom zbożowym. Koty, ze względu na swoje zdolności łowieckie, pomagały w zwalczaniu tych szkodników, co przynosiło korzyści dla społeczności.

Kult kotów był głęboko zakorzeniony w egipskiej mitologii i religii. Koty były często kojarzone z różnymi bóstwami i symbolem płodności. Na przykład bogini Bastet była przedstawiana jako kobieta z głową lwa lub domowym kotem, a czczono ją jako bóstwo opiekuńcze, ochronne i płodności.

Wiele mumii kotów zostało odkrytych w starożytnych egipskich nekropoliach jako dowód na szacunek i czci, jaką Egipcjanie darzyli te zwierzęta. Koty były często pochowywane z wielką dbałością, były hołubione i uważane za szczególne istoty.

Kot może zmienić swoje 

Koty mają zdolność do dostosowywania swojego miauczenia w zależności od kontekstu i osób, do których jest skierowane. W rezultacie, koty mogą wydawać różne dźwięki, aby przekazać różne potrzeby i intencje.

Koty są inteligentne i uczą się naszych zachowań oraz rytuałów dnia. Mogą obserwować, jak reagujemy na ich miauczenie i działania, co z kolei wpływa na to, jak będą się komunikować z nami w przyszłości. Jeśli zauważą, że miauczenie przynosi pożądane rezultaty, takie jak interakcja, jedzenie czy uwaga, będą stosować te dźwięki, aby zyskać naszą uwagę.

Często koty szukają interakcji fizycznej, ponieważ mają silne potrzeby społeczne i potrzebują kontaktu z człowiekiem. Mogą wyrażać swoje zainteresowanie ludźmi poprzez mruczenie, wycieranie się o nasze nogi czy przytulanie. Te zachowania są sposobem na okazanie nam, że potrzebują naszej obecności i bliskości.

Kot nie ma obojczyków

Wyjątkowa elastyczność i zwinność kota pozwala mu na przemieszczanie się przez wąskie szczeliny i niewielkie otwory, pod warunkiem, że głowa kota może przejść przez napotkaną przeszkodę. Jest to możliwe dzięki kilku cechom anatomicznym i biomechanicznym kota.

Po pierwsze, koty mają elastyczną kręgosłup, który składa się z dużych liczby kręgów. Ich kręgi są połączone elastycznymi więzadłami, co umożliwia kotom wykonywanie niezwykłych skrętów i zginanie ciała w różne kierunki.

Po drugie, koty posiadają żebra, które są bardziej elastyczne niż u niektórych innych zwierząt. Dzięki temu, koty mogą zmieniać kształt swojego ciała, zwłaszcza w okolicy klatki piersiowej, co ułatwia im przedostawanie się przez wąskie przestrzenie.

Dodatkowo, koty są wyposażone w łopatki o dużych kątach ruchu, co umożliwia im składanie i zginanie swoich przednich łap w celu dostosowania się do różnych rozmiarów otworów.

Mity o kotach

Istnieje wiele mitów na temat kotów. Niektóre z nich są śmieszne, a inne mogą być krzywdzące lub wprowadzać w błąd. Przypisywanie kotom ludzkich cech, które nie mają związku ze sposobem, w jaki żyją te zwierzęta, może prowadzić do nieporozumień i nieprawidłowych oczekiwań. Poniżej przedstawiamy listę najpopularniejszych mitów na temat kotów:

Czarny kot przynosi pecha

Faktem jest, że mit o czarnych kotach przynoszących pecha jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych. Jednak, nie ma żadnych naukowych dowodów, które potwierdzałyby tę teorię. Mit ma swoje korzenie już w XVII wieku i mimo upływu czasu wciąż jest obecny w naszej kulturze.

Warto zauważyć, że w różnych kulturach i społecznościach może on mieć różne interpretacje. Na przykład, w niektórych regionach Wielkiej Brytanii uważa się, że czarne koty przynoszą szczęście i są oznaką dobrobytu. Istnieje wiele ludowych wierzeń i przesądów związanych z kotami, zarówno czarnymi, jak i innymi kolorami sierści, które różnią się w zależności od kultury i tradycji.

Blondynka przytula czarnego kota.

Kot jest złośliwy, egoistyczny i niewdzięczny

Zwierzęta faktycznie nie posiadają takiej samej zdolności do myślenia przyczynowo-skutkowego jak ludzie. Nie mogą świadomie analizować sytuacji i przypisywać przyczyn do określonych skutków. Jednak zwierzęta są zdolne do reagowania na różne bodźce i sygnały, które odbierają ze swojego otoczenia.

Kiedy zwierzę, takie jak kot, wykazuje zachowania, które mogą być interpretowane jako złość, nie oznacza to, że celowo działa na szkodę swojego opiekuna. Zwierzęta wysyłają sygnały w postaci niemych komunikatów, aby przekazać, że coś jest nie tak. Mogą to być sygnały stresu, lęku, niepokoju lub dyskomfortu.

Jeśli zwierzę załatwia się w nietypowych miejscach, może to być oznaka problemów zdrowotnych lub psychologicznych. Zwierzęta, w tym koty, mogą oddawać mocz w miejscach poza kuwetą z różnych powodów, takich jak infekcje układu moczowego, stres, lęk czy terytorialne znaczenie. W takich sytuacjach ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem, który może przeprowadzić odpowiednie badania i zdiagnozować przyczynę tego zachowania.

Kot wiąże się z brzydkim zapachem (są brudne i śmierdzą)

Gruczoły zapachowe kotów nie wydzielają woni, która byłaby dla nas nieprzyjemna. Brzydki zapach, który czasami jest przypisywany kotom, nie jest bezpośrednio spowodowany przez zwierzę, ale może być wynikiem zaniedbania ze strony właściciela.

Właściwa higiena i czystość są kluczowe dla utrzymania świeżego zapachu wokół kota. Czyszczenie kuwety jest niezwykle ważne, ponieważ nieodpowiednia jej pielęgnacja może prowadzić do pojawienia się nieprzyjemnych zapachów. Regularne usuwanie odchodów i czyszczenie kuwety pomaga utrzymać świeżość i zapobiegać rozprzestrzenianiu się nieprzyjemnych zapachów w domu.

Koty samodzielnie poświęcają dużo czasu na czyszczenie swojego futra, ponieważ pomaga im to utrzymać czystość i zachować zdrowie skóry. Jeśli kot wydziela nieprzyjemny zapach, może to wskazywać na obecność choroby lub problemów zdrowotnych, takich jak infekcje skórne czy problemy z zębami. W takim przypadku ważne jest, aby jak najszybciej skonsultować się z weterynarzem, który będzie w stanie zdiagnozować i leczyć ewentualne problemy zdrowotne.

Kot się narkotyzuje

Kocimiętka jest rośliną, której zapach często wywołuje u kotów ekscytację i radość. Jednak reakcja na kocimiętkę może się różnić w zależności od każdego indywidualnego kota. Niektóre koty wykazują intensywną reakcję na kocimiętkę poprzez tarzanie się, skakanie i pozostałą radosną aktywność. Inne koty mogą być mniej zainteresowane kocimiętką i nie wykazywać tak wyraźnej reakcji.

Reakcja na kocimiętkę nie jest związana z preferencjami czy upodobaniami kota, ale jest uwarunkowana genetycznie. Pewne koty posiadają genetyczne predyspozycje do reagowania na składniki chemiczne obecne w kocimiętce, takie jak nepetalaktony. Te substancje wywołują u nich specyficzną reakcję, która jest często opisywana jako euforia i zwiększona aktywność.

Sam kot nie ma wpływu na to, jak reaguje na kocimiętkę. To jest efekt wrodzony, który związany jest z genetyką danego kota.

Kot jest samotnikiem

Niewielu ludzi zdaje sobie sprawę, że samotny kot domowy może być nieszczęśliwy. Proces socjalizacji u kotów przebiega nieco inaczej niż u psów. Koty często mają swoje preferencje dotyczące towarzystwa, ale to nie oznacza, że są one samotne w tradycyjnym sensie.

Koty wyrażają swoje emocje i potrzeby w sposób innym niż psy. Mogą wydawać się bardziej niezależne i czasem potrzebują więcej przestrzeni osobistej. Jednak to nie oznacza, że nie potrzebują interakcji społecznych i bliskości.

Wiele kotów może czerpać korzyści z towarzystwa innych kotów. Posiadanie drugiego kota jako towarzysza może zapewnić im większe zadowolenie i stymulację społeczną. Koty mogą się bawić ze sobą, wzajemnie pielęgnować i towarzyszyć sobie.

Kot inaczej okazuje emocje

34% kotów wykazało niepewne przywiązanie w stosunku do swojego opiekuna, podczas gdy w przypadku psów, odsetek ten wyniósł 39%. Jest to ważne odkrycie, które pokazuje, że koty również mogą się przywiązywać do ludzi.

Doświadczenie wielu właścicieli kotów potwierdza, że większość kotów rozwija silne przywiązanie do swoich opiekunów. Koty odczuwają potrzebę bezpieczeństwa i bliskości, a ich opiekunowie są dla nich źródłem wsparcia emocjonalnego.

Ważne jest zrozumienie, że koty wyrażają swoje emocje i przywiązanie w inny sposób niż psy. Mogą być bardziej niezależne i subtelne w swoich wyrazach uczuć, ale to nie oznacza, że ich przywiązanie jest słabsze. Fakt, że koty w badaniu uzyskały lepsze wyniki niż psy, podkreśla, że są one zdolne do tworzenia silnych więzi emocjonalnych z ludźmi.

Spędzanie czasu ze swoim kotem jest niezwykle ważne, ponieważ potrzebuje on interakcji społecznej i uwagi od swoich opiekunów. Tworzenie więzi, zabawa i troska o ich potrzeby pomagają w budowaniu zaufania i przywiązania. Każdy kot ma swoją unikalną osobowość i preferencje, dlatego warto poświęcać czas na zrozumienie i spełnianie ich potrzeb.

Kot dusi ludzi we śnie (a zwłaszcza noworodki)

Najbardziej absurdalny mit dotyczy bezpodstawnych obaw związanych z pozostawianiem kota samego z dzieckiem. Choć nie można wykluczyć zadrapań w wyniku interakcji między kotem a dzieckiem, jest to skrajnie mało prawdopodobne, aby taka sytuacja zakończyła się tragedią.

Właściciele kotów nie powinni obawiać się pozostawiania swojego kota w towarzystwie dziecka. Większość kotów nie posiada takiej siły, aby wyrządzić poważne szkody człowiekowi. Koty są zazwyczaj delikatnymi stworzeniami i preferują unikanie konfrontacji i agresji.

Ważne jest jednak, aby zawsze nadzorować interakcję między kotem a dzieckiem i uczyć dziecko, jak zachowywać się odpowiednio w obecności kota. Wiedza na temat zachowania i sygnałów kocich może pomóc uniknąć nieporozumień i potencjalnych sytuacji stresujących dla obu stron.

Kot musi być wypuszczany na dwór

Wychodzenie na dwór może mieć pozytywny wpływ na zwierzę, jednak należy uwzględnić również zagrożenia związane z otoczeniem zewnętrznym jakie mogą spotkać kota. W celu zapewnienia bezpieczeństwa, warto rozważyć wspólne spacery na smyczy.

Koty mają naturalną ciekawość świata zewnętrznego, ale na zewnątrz mogą czekać różne niebezpieczeństwa, takie jak ruch uliczny, dzikie zwierzęta, toksyczne rośliny czy choroby przenoszone przez inne zwierzęta.

Trzymanie kota w domu, pod warunkiem zapewnienia odpowiedniego środowiska to nic złego. W rzeczywistości, utrzymywanie kota wewnątrz może zapewnić mu bezpieczeństwo, ochronę przed zagrożeniami zewnętrznymi i dłuższe życie. Dbałość o zapewnienie kotu odpowiednich warunków, takich jak dostęp do odpowiedniej ilości miejsca do zabawy, drapaków, ukrytych miejsc i interakcji z właścicielem, może pomóc zaspokoić jego potrzeby behawioralne.

Kot nie przywiązuje się do właściciela

Ten mit wynika często z niewłaściwej interpretacji zachowania kotów. Koty wyrażają swoje uczucia i przywiązanie w sposób subtelny i indywidualny, który może się różnić od zachowania psów. Zdarza się, że jeden kot potrzebuje swojego człowieka, podczas gdy drugi wykazuje większą niezależność. Zachowanie to zależy od charakteru i osobowości każdego konkretnego kota.

Badania naukowe są niezwykle ważne dla zrozumienia relacji między kotami a ich opiekunami. Badacze z Laboratorium Interakcji Ludzko-Zwierzęcych przeprowadzili serię testów z udziałem kotów i ich właścicieli. Uczestniczyło w nim 79 kociąt i 38 dorosłych kotów. Wyniki badania wykazały, że 64% kotów wykazywało przywiązanie do swojego opiekuna, w porównaniu do 61% psów.

Kot roznosi toksoplazmozę

Codziennie sprzątanie kociej kuwety gołymi dłońmi oraz dotykanie odchodów takimi rękami, a następnie dotykanie ust lub jedzenia, które zamierzamy spożyć, stwarza potencjalne ryzyko zakażenia. Warto jednak zaznaczyć, że większość ludzi dba o swoją higienę na tyle dobrze, że nie są narażeni na to niebezpieczeństwo.

Toksoplazmoza, często występująca u kotów, jest spowodowana przez pasożyta Toxoplasma gondii. Koty domowe oraz inne zwierzęta z rodziny kotowatych są głównymi i ostatecznymi nosicielami tej choroby. Mimo to, jak wskazuje doświadczenie kociarzy, trudno jest się zakazić toksoplazmozą.

Ważne jest, aby podjąć odpowiednie środki ostrożności w celu minimalizacji ryzyka zakażenia toksoplazmozą. W przypadku codziennego sprzątania kociej kuwety zaleca się korzystanie z rękawiczek jednorazowych lub łopatki do zbierania odchodów, aby uniknąć bezpośredniego kontaktu skóry z nimi. Po zakończeniu czynności konieczne jest dokładne umycie rąk wodą i mydłem.

Kot pije mleko

Chodzi tutaj głównie o zawartość kazeiny, a nie samej laktozy, która nie jest trawiona przez żołądki kotów. Większość dorosłych kotów powinna pić jedynie wodę, ewentualnie specjalne produkty mlekopodobne dostępne w sklepach zoologicznych.

Jednak po przestawieniu na stałe pokarmy nie jest to konieczne. U dorosłych kotów od 8. tygodnia życia obserwuje się zmniejszoną aktywność laktazy, czyli enzymu odpowiedzialnego za rozkład laktozy.

Kotki powinny przynajmniej raz w życiu mieć młode

Nie ma żadnych naukowych dowodów potwierdzających konieczność urodzenia kociąt dla zdrowia kotek. Choć koty są biologicznie predysponowane do rozmnażania, nie ma przesłanek sugerujących, że kotka musi mieć kocięta przynajmniej raz w życiu. Decyzja o rozrodzie powinna być odpowiedzialnie podejmowana przez opiekuna, biorąc pod uwagę szereg czynników, takich jak zdrowie, środowisko, czy dostępność opieki weterynaryjnej.

Istnieją jednak skuteczne metody kontroli populacji kotów, takie jak kastracja i sterylizacja, które są powszechnie zalecane w celu zarządzania populacją kotów i zapobiegania niekontrolowanemu rozmnażaniu. Ostateczna decyzja powinna być podejmowana z uwzględnieniem dobrostanu i potrzeb konkretnego zwierzęcia.

Kot zawsze spada na cztery łapy

Skakanie z wysokości nie zawsze jest bezpieczne dla kota. Jeśli kotek jest mniej zręczny, a wysokość jest zbyt duża lub zbyt mała, upadek może zakończyć się bardzo niekorzystnie. Nawet upadki z niższych wysokości mogą być bardziej niebezpieczne, ponieważ kot nie ma wystarczająco dużo czasu na obrócenie się w locie.

Dlatego ważne jest, aby uważać zarówno na balkony, jak i okna z funkcją uchylania. Jeśli mieszkasz na 9 piętrze, nie powinieneś puszczać kota na niezabezpieczony taras. Dodatkowo, należy podjąć odpowiednie środki ostrożności, aby zapewnić bezpieczeństwo kota, takie jak zamontowanie siatki na balkonie lub ograniczenie dostępu do niego. Ochrona kota przed niebezpiecznymi sytuacjami związanych z wysokością jest kluczowa dla jego bezpieczeństwa i dobrostanu.

Kot przywiązuje się do miejsc, a nie do ludzi

Koty przywiązują się do miejsc, których pilnują, ponieważ są zwierzętami terytorialnymi. Jednak fakt ten nie oznacza, że nie są zdolne do tworzenia więzi emocjonalnych z ludźmi. W rzeczywistości, koty potrafią bardzo mocno przywiązywać się do swoich opiekunów. Jednak ich miłość trzeba sobie zasłużyć.

Koty mają indywidualne charaktery i preferencje, dlatego proces budowania więzi z kotem może wymagać czasu i cierpliwości. Ważne jest, aby zapewnić kotu odpowiednią opiekę, miłość, bezpieczeństwo oraz uwagę, aby wytworzyć wzajemne zaufanie i przywiązanie. Regularna interakcja, zabawa, pielęgnacja i odpowiednie karmienie są ważne dla utrzymania zdrowego i szczęśliwego kotka.

Zawsze warto zachować zdrową krytyczność wobec informacji, które słyszymy lub czytamy, i poszukać potwierdzenia w rzetelnych źródłach. Często możemy być nieświadomi tego, że przyjmujemy pewne twierdzenia jako fakty, podczas gdy tak naprawdę są one tylko mitami. To może prowadzić do niebezpieczeństwa zarówno dla kota, jak i dla nas samych.